นายซ่ากะยายแซบ

เรื่องนายซ่ากะยายแสบ

เป็นเพราะนายแท้ๆเลยชั้นถึงต้องมาแสดงละครโรงเรียนคู่กับนายทั้งๆที่ไม่อยากแม้แต่จะมองหน้าด้วยซ้ำ แนนพูดอย่างอารมณ์เสีย   ก็ดีแล้วนี่ เค้าตอบอย่างกวนอารมณ์  ดีตรงไหนมิทราบคะคุณชายเอ็ม  ชั้นตอบกลับ  ทุกคนคงสงสัยใช่มั้ยคะว่า

นายเอ็มนี่เป็นใคร  เค้าเป็นประธานนักเรียนของมัธยมปลายคะถึงจะเรียนเก่งแต่นิสัยแย่มากชั้นไม่เห็นเค้าจะทำนิสัยอย่างนี้กับใครเลยนอกจากชั้นไม่รู้ว่านายนี่เนื้อหอมได้ยังงัย  เมื่อไหร่เธอจะทำดีกับชั้นบ้างล่ะ เค้าบอก  ชาติหน้าเถอะยังไงทั้งชาติชั้นก็ไม่มีทางดีกับนายหรอก  พอพูดจบชั้นก็เดินหนีไปเค้าก็ตามมาแล้วบอกว่า ชั้นจะไปบ้านเธอ  อะไรนะนายจะไปทำอะไรที่บ้านชั้นมิทราบชั้นหยุดเดินแล้วหันมาบอกเค้า ก็เรายังไม่ได้ซ้อมละครกันเลยนี่ เค้าตอบกลับแล้วอยู่ดีๆก็มาลากชั้นไป  นี่นายจะทำอะไรนะ  ชั้นพูดพร้อมกับพยายามดึงมือเค้าออก

ก็ไปหาที่ซ้อมละครไงคิดว่าชั้นจะทำอะไรล่ะ เค้าพูดขณะที่ลากชั้นไปที่สวนสาธารณะที่ไม่มีคน พอไปถึงสวนสาธารณะชั้นกับเค้าก็ตั้งหน้าตั้งตาซ้อมจนตกเย็น เฮ้อ!เหนื่อยจริงๆเลยเดี๋ยวชั้นไปหาอะไรมาให้ดื่มละกันรออยู่นี่นะ เค้าบอกแล้ววิ่งไปที่ตู้เครื่องชั้นคิดในใจว่า อยากดื่มน้ำมะนาวจัง แล้วเค้าก็วิ่งกลับมาชั้นก็ตกใจมากเพราะเค้าไปซื้อน้ำมะนาวมาให้ชั้นจริงๆ  ขอบใจนะชั้นรีบรับน้ำมาจากเค้าแล้วรีบดื่มแล้ว เค้าพูดขึ้นมาว่าว่า ตั้งแต่ที่เห็นเธอครั้งแรกนะชั้นก็คิดว่าเธอน่ะไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นเลยนะ  ทำไมล่ะชั้นถามเค้า   เค้านิ่งไปสักพักแล้วบอกว่า  ก็เธอไม่ค่อยจะเป็นแบบว่ากรี๊ดกร๊าดคนนู้นคนนี้เหมือนผู้หญิงคนอื่นเลยนี่ชั้นเลยเริ่มอยากจะรู้ตัวตนที่แท้จริงของเธอไง ชั้นก็ไม่ค่อยชอบทำแบบนั้นเพราะมันน่ารำคาญน่ะ  ชั้นบอกเค้า  เค้าหันมาแล้วพูดว่า  เรากลับกันเถอะ ชั้นกับเค้าจึงเดินกลับพร้อมกันระหว่างทางที่เดินกลับเค้าก็หยุดเดินแล้วดันชั้นติดกับกำแพงแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเค้าก้มลงจูบชั้น แทนที่ชั้นจะรู้สึกรังเกียจหรือผลักเค้าออกชั้นกลับยืนเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเค้าทำให้ชั้นยืนแทบไม่ไหวเค้ารีบถอนตัวออกแล้วพูดว่า  ชั้นชอบเธอ  พอกลับถึงบ้านชั้นรีบเข้าห้องไปแล้วคิดว่า  เมื่อกี้เกิดอะไรชึ้น
ทำไมอยู่ดีๆนายนั่นถึง........ ชั้นคิดอะไรไม่ออกในตอนนั้นจึงรีบหลับไป   แล้วเช้าวันรุ่งขึ้นพอชั้นไปถึงโรงเรียนเค้าก็บอกว่า

กลางวันนี้ไปกินข้าวด้วยกันนะ  ชั้นพูดไม่ออกเลยนายเอ็มที่เคยเถียงกับชั้นอยู่ทุกวันคิดกับชั้นแบบนี้หรอ  ชั้นเลยพยักหน้าเป็นการตอบตกลงและในตอนกลางวันของวันนั้นเค้าก็พาชั้นไปกินข้าว ชั้นว่าเราไปกินในที่ที่ไม่ค่อยมีคนดีกว่า เค้าบอกพร้อมกับลากชั้นไปที่โต๊ะๆหนึ่งที่ว่างอยู่